وضعیت تکامل کودکان نارس 4 تا12ماهه با سابقه بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بر اساس پرسش‌نامه ASQ

زمینه و هدف: تشخیص زودرس تاخیرروند تکاملی در کودکان پر خطرمساله ای مهم است. کودکان با یک یا چند عامل خطردر قبل یا حوالی زایمان در معرض خطر تأخیر تکامل بیشتری می‌باشند ویکی از عوامل خطر در این مورد بستری در بخش مراقبتهای ویژه در اوایل تولد است. هدف از این مطالعه بررسی تعیین وضعیت تکامل کودکان با تولد نارس وبا سابقه بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بود. ‌‌ روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تکامل 80 کودک نارس با سابقه بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان امام سجاد(ع) یاسوج در گروه سنی 4 ، 6 و12 ماهگی با استفاده از پرسش‌نامه ASQ مورد بررسی قرار گرفتند. در کنار پرسش‌نامه در فرم تکمیلی دیگری اطلاعات ضروری مطالعه ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کای دو وشاخصهای میانگین، انحراف معیار و درصد فراوانی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: از80 مورد بستری 43 نفر نوزاد پسر، با میانگین وزنی50/445±38/1734 گرم بوده است. در حیطه برقراری ارتباط 10درصد، در حیطه حرکات درشت 30 درصد، حرکات ظریف5/27 درصد، حیطه حل مساله 8/23 و در حیطه شخصی‌ـ‌ اجتماعی 8/23 درصد غیر طبیعی بودند. بین حیطه‌های مختلف تکامل، وزن زمان تولد، سن حاملگی و نمره آپگار ارتباط معنی‌داری پیدا نشد. در حیطه حرکات ظریف بین شیرخواران متولد شده از طریق زایمان طبیعی با شیرخواران متولد شده از طریق سزارین تفاوت معنی‌دار آماری مشاهده شد (05/0>p). ‌‌‌ نتیجه‌گیری: با وجود تکامل طبیعی در اکثر کودکان با سابقه تولد نارس وبستری در بخش ویژه، تعداد قابل توجهی دارای اختلال تکامل بوده و نیاز به بررسی زودرس برای جلوگیری از عوارض در آینده دارند.